Chapter 32

Kinalimutan 'ko na lamang ang lahat. Sinubsob 'ko ang sarili 'ko sa pag-aaral para next week. Para sa mga dagdag na information, pumunta ako nun sa library para kumuha ng mga references. Kakaiba rin kasi mga teachers namin e, kung makapagbigay ng exam, yun pa yung mga items na wala sa book namin! Buti na lang bukas yung library namin hanggang gabi ngayon gawa nga ng exams. Mukhang papasok na naman sa menopausal stage ang librarian namin! Lalo pa at wala na siyang kasama ngayon. Si Rose naman at si Fuchsia nun ay hindi 'ko kasama. Busy din kasi sila sa ibang bagay. As usual, mag-isa na naman ako.

"Ang hirap naman. Badtrip!"


Hanggang ngayon, nababadtrip pa rin ako sa subject na Organic Chemistry! Biruin mo 'yun, ano bang pakielam 'ko sa arrangement ng cyclohexane at mga hexadiene!!??

"Hey you"

Ok. I'm guessing Vyra. Correct me if I'm wrong but I'm always right. Ngayon 'ko na lang ulit siya makakausap pero familiar talaga ang boses niya sakin. Umupo siya dun sa chair sa tapat 'ko. Medyo nakakagulat nga e. Hindi niya kasi katabi yung mga... ano bang tawag dun?... mga ka-level niya.

"So, what's up?"

Napailing na lang naman ako nun. Aish. Siguro uulitin na naman niya sakin na ginagawa niya ang lahat ng 'to para kay Levi.

"I heard na magkasama kayo ni Levi nung weekend. And natulog kayo sa isang inn. So what happened? Tell me"

"Teka, bakit mo naman gusto malaman? Tsaka paano mo nalaman, ha?"

Umirap lang naman siya nun sakin. Sure ako na hindi niya sasagutin yung tanong 'ko ngayon.

"So, umamin ka na ba ulit sa kanya?"

Hindi ako makapagsalita nun. Paano naman ako aamin sa kanya diba? Kung indirectly niya na akong rineject?!

"I bet no. Ang hina mo talagang pumick-up ng mga obvious na bagay no?"

"Ano bang pinagsasabi mo dyan? Alam mo, ayaw 'kong pagusapan si Levi ngayon no? Kita mong nag-rereview ako dito e. Ang hirap hirap kaya no?!"

Tiningnan niya nun yung book na nakabuklat sa harapan 'ko.

"Asus. Piece of cake. Turuan na nga kita. Nakakaawa ka naman e"

Medyo nagulat ako dun pero ok lang. Medyo naiinis nga siya sakin, paulit-ulit kasi yung tanong 'ko. Sobrang hirap kayang intindihin! Grabe, kadugo ng brain! Feeling 'ko wala ng neutrons ang natira sa utak
'ko e. Iba rin pala 'tong si Vyra e. Hindi rin pala siya ganoon kasungit at kamaldita. Unpredictable din ang ugali niya.

***

Inabot kami ng 6 PM nun. And napagpasyahan na rin namin na sabay na kaming lumabas ng campus namin. Ang taray no? Friends na daw kami?! Close na e! WAHAHAHA.

"Alam mo kasi... Si Levi... Siya ang pinakaobvious na tao sa buong mundo! Hindi ba obvious na may gusto din siya sayo? Kaya kung ako sayo umami--"

Kanina pa talaga siya nagsasalita e kaso bigla siyang napatigil nung napatitig siya sa isang bukas na pintuan ng isang room na hindi 'ko naman alam kung ano. Music Room ata e. Hinawakan niya nun yung kamay 'ko then hinila niya ako papalapit sa pintuan.

Naririnig 'ko nun ang pag-iyak ni Rose sa mismong harapan ni Levi. And nakita 'ko din na hawak ni Levi ang shoulders ni Rose. Sobrang bigat ng feeling 'ko at sobrang nagseselos ako. Pero bakit umiiyak si Rose?

"Bakit ngayon mo lang sinabi? Kaya pala, ganoon."

Nagtataka kaming dalawa nun ni Vyra kung anong pinaguusapan nila.

"Wag mo na lang sabihin sa iba lalo na kay Ingrid"

Nagkatinginan kami ni Vyra nun. May na-sense kami. May sikreto sila. Pero ano yung sikreto na yun na talagang dapat pang ilihim sakin?! Nakita 'kong tumango nun si Rose sa kanya at automatic na lumabas yung luha 'ko.

Hindi ako makapaniwala.

Ang bestfriend 'ko. Bakit siya ganito?

Gusto 'kong pumasok sa room na 'yun pero napigilan ako ng mga kamay ni Vyra then nilayo niya ako kaagad dun. Hinila niya ako papalayo ng room na yun. Sa room na 'yun kung saan, sobrang nasaktan ako. May tinatago silang dalawa sakin. Meron e. Meron talaga.

Lumabas kami ng school building na yun. Medyo nahihirapan akong huminga. Nagpapalpitate na talaga yung puso 'ko sa sobrang inis, galit at selos. Tumingin sakin ng diretso si Vyra. Gusto 'kong pigilan ang pag-iyak 'ko pero kahit na anong gawin 'ko para manatiling malakas, tila walang nagbabago sa tibay ng loob 'ko. The next thing I knew, walang tigil akong umiyak sa harapan ni Vyra.

But I never expected what happened next.

Vyra embraced me.

Tightly.

***

Dumaan ang ilang days. Wala akong kibo at nakikiride na lang ako sa flow ng mga nangyayari sa buhay 'ko. So far, nginingitian pa rin ako ni Rose pero hindi na rin naman ako pinapansin ni Levi. Ang labo talaga ng mga buhay namin no? Dumating din ang araw ng examination namin. Maraming excited at maraming kabado.

Mabilis 'kong nasagutan ang mga exams. Nasubsob kasi talaga ako sa pag-aaral. During kasi yung mga times na hindi 'ko feel na sumama kay Rose at Fuchsia, mag-isa na lang akong pupunta sa library. Sa totoo lang, mas gusto 'ko pang kasama si Vyra. Kasi feeling 'ko, siya na lang yung tao na nagpa-feel sakin na hindi ako mag-isa. Alam niyo, yun?

Pinapabilis 'ko na kasi tinatamad na rin akong magkwento ng magkwento. Natapos na din ang three days of exams at ina-nnounce lang samin na in the next two weeks, field trip na namin. And syempre, nakapagpasa na rin kami ng Botany Project namin kanina. Ang galing kasi talaga ng partner 'ko e.

Napagpasyahan 'ko na umuwing mag-isa. Hindi 'ko alam kung sino ang plastic samin ni Rose e. Ako o siya? Siguro both no? Palabas na ako ng school gate nun nang matanaw 'ko si Levi na kausap si Cyrus. TSK. Nagbabalik na naman siya?!

"Ingrid!"

Kumaway sakin nun si Cyrus at kumaway na din ako. Nakakahiya naman kung hindi. Parehas silang lumapit nun ni Levi. Ibang-iba yung vibes nila. Yung vibes ni Cyrus sobrang saya tapos si Levi sobrang gloomy ng vibes. Sana baligtad na lang!

"Sorry kung hindi kita nadadalaw dito. Naging busy kasi ako sa school. Pero anyway, excited na ako sa field trip. Syempre, merge ang St.Claire at St.John ngayong year e"

Nagulat naman ako dun. Last year naman kasi, walang ganoon e!

"Really?"

Hindi naman nakasagot si Cyrus nun kasi merong mga St.Claire students na dumaan sa school namin at tinawag si Cyrus. Siguro mga classmates niya yun.

"Gusto sana kitang ihatid ngayon pero busy ako e. Sige, babye. Osige, Levi hatid mo siya ha?"

"Sige"

Hindi 'ko inexpect yung sagot niya. Feeling 'ko kasi sasabihin niya na busy siya or something. Nag-wave lang ako kay Cyrus then sumama na siya dun sa mga classmates niya.

"Ihahatid mo ba talaga ako?"

"Bakit? Gusto mo ba?"

Tumingin ako sa kanya ng diretso. Of course, gusto 'ko. Kaso mukhang ayaw niya e. Umiling na lang ako. Hoping na mas pipilitin niya pa ako.

"Ah. Ok"

Pero basag ako. Hindi niya pala ako pipilitin.

Aakma na siyang aalis pero hindi 'ko na rin napigilang hawakan yung kamay niya para pigilan siya.

"Ano ba?!"

Hindi 'ko alam kung bakit naiinis ako pero ito talaga ang nararamdaman 'ko.

"Yan ang hirap sayo e! Hindi ka straight to the point. Kung gusto mo talaga, ayaw mong aminin na gusto mo?! Aminin mo nga--"

"Sino bang magpapaka-straight to the point sayo ha?! Sino bang magpapakaprangka?! Kung ikaw yung tipo ng tao na hindi ako maa-appreciate?!! Sabihin mo nga--"

Hingal na hingal na talaga ako nun.

"Sabihin mo in my face kung sino ang iisang taong nagpapakatanga sayo?!! Ako lang, diba? Ako lang kasi ang nagpapakatanga sayo?! Kasi kahit ipamukha mo sakin na hindi mo 'ko gusto, gustong-gusto pa rin kita!!"

Parang sumabog na nun lahat ng nararamdaman 'ko.

"Ngayon, gusto mo 'kong magpakaprangka? Eto ako! Nagpapakaprangka na ako sayo! Umaamin na ako sayo--"

Hindi siya nagsasalita nun. Walang imik. Walang galaw.

"Mahal kita"

Nagkaroon ng katahimikan.


Hindi 'ko alam kung anong isasagot niya.


It's a matter of life and death.


Pero in the end...

"Sorry, I don't" Death.