Tuesday, May 31, 2011

Chapter 14

"GO SENIORRRRS!"


First day na ng Sports Fest ngayon. Todo practice ako last week. Buti nga e paminsan-minsan, nakikisama na sakin ang bola. Marunong na din akong mag-dribble ng mabilis. Achievement din yun no. WAHAHA. Pero kasabay naman ng mga todo effort 'ko sa basketball ay ang todo effort ni Levi na alagaan ako at paghatid sakin sa bahay araw-araw. Ewan 'ko ba sa kanya kung bakit niya ginagawa yun. Wala akong makitang rason para gawin niya yun e. Hindi mo alam kung panliligaw ba yun o simpleng pagpaparamdam lang. Lalo tuloy kaming nai-issue.

Mag-isa naman ako ngayon. Kawawa ako. Forever Alone e. Si Fuchsia kasi ay nagpra-practice para sa Cheer Dance Competition tomorrow. Si Baby Rose naman ay may first game ng Darts. Sure win na 'yun no! So yun, wala naman akong kasama. Nanunuod lang ako ng laban ng Seniors at Freshies para sa First Game ng Soccer. Feeling 'ko nga may dalawang game sa covered court e. Isang soccer game at isang palakasan ng sigaw game. HAHAHA. Ang lalakas tumili ng mga classmates 'ko e.

Dahil naboringan din naman ako sa laro, tumayo muna ako nun at naglakad-lakad sa kung saan man ako pwedeng dalhin ng paa 'ko.  Pumunta ako sa canteen para kumain then dumaan ako sa room kung saan may laro ng Chess. Sobrang tahimik nga e. Mas boring naman yun.

So pumunta naman ako sa Gym kung saan may laro ng Badminton. Right timing lang, may laro si Yohan nun.

"Lazaro is now leading"

Yun agad yung narinig 'ko mula sa announcer. Umupo ako dun sa elevated seats tapos pinanood 'ko yung paglalaro niya. Kalaban nga niya yun ang isang Junior na mabilis namang natameme sa kanya. Sobrang galing niya. As in.

Tumayo ako nun para bumili ng dalawang Coke in Can dun sa Vending Machine. Bongga no? May Vending Machine kami. Then yun, umupo ulit ako. Balak 'ko kasi sana bigyan si Yohan ng coke eh.

Mabilis natapos yung game. Syempre, panalo si Yohan. Nagpalakpakan naman yung mga tao then nag-ready na sila para sa susunod na game

"Yohan!"

Nahihiya pa ako nun na tawagin siya. Hindi naman kasi kami close e. Tumingin siya kaagad sakin tapos nginitian niya ako. And in fact, siya pa nga ang mismong nagmadali para lumapit sakin.

"Congrats!"

"Nanuod ka pala. Thanks. Hindi pa naman Championship e"

"Sus. Ikaw pa. Magaling ka naman e. Champion ka naman dyan palagi. Sure win ka na dyan. Madalas kaya kitang napapanuo--"

Bisto agad ako! Ano ba naman yan Ingrid?! Pwede ba mag-ingat ka sa mga sinisiwalat mo?!

"Napapansin nga kita e. Mahilig ka siguro sa badminton no?"

WAHAHAHA. Ikaw ata ang hilig 'ko no? Biro lang. Waaaa, Ingrid. Maging stick-to-one ka naman minsan no? Ngumite lang naman ako nun.

"Eto pala oh"

Inabot 'ko sa kanya yung Coke-in-can tapos kinuha niya din naman.

"Wow. Thanks"

Kasabay naming ininom yung coke namin tapos nag-ngitian lang naman kami. Hayyy buhay, bakit ngayon lang ako nagkaroon ng lakas ng loob para kausapin siya? Dati naman e kapag nagkakalapit kami, kulang na lang maparalyze na ako. Pero ngayon, napaka-free 'ko na. Crush 'ko pa ba 'to?

"Alitagtag"

Pftttttt. Yung surname 'ko talaga e nakakabanas! Lalo naman yung tao na nag-effort pa talagang isigaw yung surname 'ko ng pagkalakas-lakas.

"Bakit?"

Tumingin siya kay Yohan tapos binalin niya ulit yung tingin niya sakin.

"Mag-ready ka na. Malapit na game niyo"

Tumango lang naman ako sa kanya. Dedz na ako neto. Ano kayang gagawin 'ko sa court mamaya? Baka magkalat lang ako dun!

"Papanuorin 'ko yung game mo, Ok?"

"Ha?"

Pftttt. Wag ka ng manuod Yohan! Parang awa mo na! Huhuhu.

"Good Luck"

Ngumite lang naman ako tapos sumama na din ako kay Levi sa paglabas dun sa gym.

"Anong meron sa inyo ni Yohan?"

"W-wala. Bakit?"

"Wala ka na dun"

Yan na naman siya sa mga `Wala ka na dun` replies niya. Nakakainis lang e. Bakit niya tinatanong yun?! Wag mong sabihin na nagseselos siya?!

Pumunta ako ng shower room tapos nagpalit na din ako nng jersey. Waaaa. Hindi ako makapaniwala na I will be facing this game na. Lord, please sana pagkatapos neto, buhay na buhay pa ako.

Then yun, lumabas na din ako dun sa Covered Court. And nag-announce lang ng kung anu-ano yung commentator. Then, pinakilala na yung First five.

"Girls, wag kayong magpa-panic. Ok? Basta ipasa niyo yung bola kay Vyra or kay Sandra. Ikaw Lana, bantayan mo yung Ace Player ng mabuti ha. And yung center natin, galingan mo ang mga blocks mo! Yung mga guards, ipakita niyo kung gaano kayo kagaling magbantay ng kalaban! Basta dapat galingan niyo sa Rebound. Tsaka bilisan niyo yung pacing ng laro. Mahihirapan ang mga Sophies na 'yan kung fast pace. Kaya natin 'to. GO SENIORS!"

Ang daya naman nun. Kay Vyra pa talaga ipapasa yung bola no. Nakakainis lang. WAHAHAHA. 

Then, nag-start na din yung game. Syempre, hindi ako kasama sa First Five. Buti na lang. Sana hindi na ako ipasok para safe ako sa kahihiyan. 

Nagsimula naman ng magsalita yung announcer nung game.

"Jump Ball na. And ayun, nakuha agad ni Sanchez ang bola at wala ng makakapigil sa kanya. At shoot! *mic feedback* Iba talaga ang galing ng captain ball ng Basketball Girls Varsity. good start for the seniors!"

Grabe, sobrang bilis ni Vyra tapos shooter talaga siya. Ibang klase lang e.

Patapos na ang first quarter ngayon at hindi pa din ako pinapasok sa laro. Oh well, ok din 'to. Pang-display lang ata ako e. WAHAHA.

"And here goes si Vyra Giselle Sanchez for a 3-point shot! Then SHOOT! Ibang klase talaga ang shooting skills ng babaeng 'to!"

Puro na lang Vyra e. Nakakainis. Natapos ulit ang 2nd quarter at mukhang hindi pa rin nagbabago ang bukambibig ng announcers.

"Eto na naman si Vyra Swift na kamag-anak ni Taylor Swift. *tawa sa joke na corny* Nag-shoot na naman at pasok! Ang ganda ng pagpasok ng bola no!"

Grabeeeee. Magwe-welga ako! Tanggalin si Vyraaaa!! Leading naman kami ng 25 points nun pero hindi pa din ako masaya kasi bidang-bida yung impakta.

Malapit ng magtapos yung 3rd quarter and nag-time out muna yung team namin.

"Ok. Siguro sure win na tayo. Alitagtag, pumasok ka na Ok?"

Nagulat ako sa sinabi nung coach namin. Jusko po! Magpatay-patayan na kaya ako ngayon?! WAHAHAHA.

"Basta ganun pa rin ang strategy. Bantayan niyo yung mga magagaling nilang players"

"Yes coach"

Then, nagstart na ulit yung game. Waaa. Feeling 'ko maiihi na ako sa kaba. WAHAHAHA.

Pwumesto naman na ako dun sa kasing tangkad 'ko na sophies. Maganda siya pati maputi at siya ang napili 'kong babantayan. Sana madali lang 'tong bantayan no.

Then, ang bilis ng pangyayare! Hindi 'ko na nga alam kung nasaan na yung bola e basta ang importante, hindi makakaalis yung babaeng 'to sa puder 'ko.

"Ipasa niyo sakin!" sabi nung babae na binabantayan 'ko.

"Masyadong malakas ang depensa! Pau, pasa 'ko!" sabi nung isang sophies na may hawak nung bola.

Wahehehe. Mukhang maganda 'tong ginagawa 'ko ah. Itutuloy 'ko lang 'to at hindi na makaka-shoot 'tong babaeng 'to.

Then yun, kawawa yung babae kasi humina na nga yung opensa niya and nakapag-shoot ng sobrang dami si Vyra at si Sandra hanggang magkaroon kami ng 40-point lead. Nasa gitna na ng 4th quarter ng nagpatawag ng Time Out yung Team ng sophies.

"Good Job Ms.Alitagtag! Nabantayan mo ng husto yung Ace player nila! Ipagpatuloy mo lang yan!"

Kahit na mukhang patintero lang ang ginawa 'ko kanina, masaya ako kasi feeling 'ko sobrang galing 'ko na. WAHAHAHA.

Then yun, after ng time-out nagpatuloy ulit yung game. Wala pa ring kawala sakin yung babaeng maganda. Ang galing 'ko kasing magpatintero nung bata e. Walang lusot sakin yung mga maliliit. 

Nanalo kami nun. 89-46 yung score. Hanep! Tambak kung tambak! Wala akong nagawang puntos pero malaking bagay rin siguro na napigilan 'kong pumuntos yung pinakamagaling sa Sophies.

"Naks. Galing ng depensa ah. Dapat pinasok ka na nila nung una palang. Baka hindi nakapuntos yung mga 'yon"

K.Fine. Masyado na akong flattered sa pinagsasabi sakin ni Yohan after nung game.

"Pero magaling rin talaga yung Sophies. Mahirap silang kalaban"

Asussss. If I know, hindi mo talaga alam kung patintero o basketball yung linaro mo kanina! WAHAHA.

"Congrats. Eto oh"

Nagbigay siya sakin ng Coke in can. Itatago 'ko talaga 'to bilang remembrance! Once in a lifetime din 'to no.

"Wow. You don't have to. But anyway, thanks"

Tumango lang siya sakin tapos ngumite siya. Sabay naming ininom yung coke-in-can and sabay din naming binalin yung tingin kay Levi na medyo malapit lang naman samin.

Nagulat ako kasi may dala siyang dalawang coke in can. Sobrang bilis ng pagtibok ng puso 'ko habang nakatingin siya saming dalawa na merong coke in can. Hindi kaya ibibigay niya yun para sakin?

"Miss"

Nagulat ako dun kas bigla siyang nanghila ng isang second year student na hindi naman niya kilala tapos binigay niya dun yung isang coke in can.

"Sayo na yan. Mukhang naunahan na ako e"

Then, mabilis siyang umalis. Grabe, ano bang problema nun?!

Napatingin naman ako dun sa second year student na gulat na gulat. Siguro hindi rin naman niya kilala si Levi. Parang engot din kasi si Levi e! Hindi mo alam kung galit na siya o nagtatampo! Haaayy ang gulo niya talaga.

"Mukhang naunahan 'ko siya ah"

"Ha?"

Ngumiti sakin nun si Yohan.

"First time 'ko ata siyang matalo ngayon"

Wala akong alam dun sa sinasabi niya but still, mukhang masaya naman siya dun.

Buong araw ay si Yohan lang ang kasama 'ko. Nagsalo pa nga kami sa isang 1.5 L na double dutch na ice cream e. Swak! Sobrang sarap. Parehas pala naming favorite yun no. Nagkakwentuhan din naman kami ng kung anu-ano.

Then dumating din naman yung dismissal. Nagseparate ways din naman kami ni Yohan and nag-ready na rin ako ng mga things 'ko. Papasok na sana ako sa locker room kaso bigla akong napatigil ng may narinig akong boses.

"Kuya Levi"

Sumilip ako ng kaunti nun then nakita 'ko yung second year na babae na binigyan ni Levi ng coke in can na kausap niya mismo.

"Sino ka? Kilala ba kita?"

OUCH. Ang gaspang talaga ng ugali ng lalaking 'to.

"Ako po yung binigyan niyo ng Coke kanina"

"Eh ano? Wala akong pakielam kung anong ginawa mo dun. Inumin mo. Itapon mo o ibigay mo sa iba. Hindi naman talaga para sayo yun e"

Nasa menopausal stage na nga ata siya ngayon. Ano bang tinatakbo ng utak nito ha?!

"Sorry po. Gusto 'ko lang pong mag-thank you e"

"Hindi na kailangan. Uuwi na ako"

Then, umiyak bigla yung babae. Gosh, nagpaiyak siya ng babae! Kawawa naman :(

"Sorry po talaga. Sana po hindi kayo galit sakin. Sa totoo po kasi crush 'ko po kayo. Hindi lang pala crush. Mahal 'ko po kayo. It was love at first sight nung Acquaintance Party. And sobrang saya 'ko po nung binigay niyo sakin yung Coke. Feeling 'ko po this is the right time na umamin po ako sa inyo. Alam 'ko na hindi mo ako mapapansin but still, gusto 'kong sabihin sayo na I really love you"

WOW. ANG TAPANG. Kinakabahan naman ako dun para sa babae kasi biglang napatigil si Levi.

"Tapos ka na ba?"

Hindi nakapagsalita yung babae. Waaaaa. Levi, wag mo siyang saktan!

"Sorry, pero wala akong pakielam"

ARAY.

"Hindi kita type. At hindi kita magugustuhan"

Masyadong straight to the point. BASAG.

"And meron na akong ibang gusto kaya kalimutan mo na lang ako"

Ouch for my paper heart <//3

Lumunok ako nun and huminga ako ng malalim. Paano 'kung ganito rin ang mangyari kapag umamin ako sa kanya?













Papaiyakin niya lang ako :'(

No comments:

Post a Comment